W starożytności chrześcijańskiej terminu adwentu używano na oznaczenie podwójnego przyjścia Syna Bożego: jako człowieka i jako sędziego w chwale na końcu świata. Adwent ma podwójne zadanie: ma nie tylko przygotować wiernych na uroczystości Bożego Narodzenia, ale powinien Mie również wydźwięk eschatyczny i skłaniać wiernych do wybiegania myślą w przyszłość kiedy Syn Boży przyjdzie po raz drugi. Oczekiwanie na podwójne przyjście Chrystusa rodzi radość, gdyż jest oczekiwaniem na rzeczywiste przyjście Pana uobecniające się w liturgii. Dlatego też adwent jest nie tyle czasem pokuty, ile bardziej czasem pobożnego i radosnego oczekiwania. Opuszczenie Gloria jest znakiem czekania na nowe zabrzmienie hymnu anielskiego śpiewanego w noc narodzenia Jezusa.
Czytania zaczerpnięte z księgi Izajasza nadają adwentowi jednolity charakter. Adwent dzieli się na dwa podokresy, z których każdy ma odrębne cechy, wyrażone w dwóch różnych prefacjach adwentowych. Pierwszy podokres obejmuje czas od pierwszej niedzieli adwentu do 16 XII i jego liturgia mówi o drugim przyjściu Chrystusa; natomiast drugi przygotowuje wiernych bezpośrednio do Bożego Narodzenia przez zachęcanie ich do odrodzenia w sobie dziecięctwa Bożego. Czytania czwartej niedzieli ukazują postacie ST i Maryję, oczekujących narodzenia Pana.
Serdecznie zapraszamy do włączenia się w czuwanie adwentowe w naszym Sanktuarium przed Obrazem Matki Pokoju przez uczestnictwo w mszach roratnich.