Sklepienia trzech skrzydeł krużganków: zachodniego, północnego i południowego zostały pokryte malowidłami ukazującymi historie w większości zawarte w Starym Testamencie. Jedynie pierwsza i trzy ostatnie, znajdujące się w skrzydle zachodnim, pochodzą z Nowego Testamentu i dotyczą Zmartwychwstania. Łącznie znajduje się tu 37 scen, lecz obecnie nie wszystkie są czytelne. Każda z kwater jest oddzielona od siebie pasami łuków, które łączą ze sobą filary przeciwległych ścian. Pośrodku każdej kwatery znajduje się scena główna z figuratywnymi przedstawieniami. Każda ze scen jest wpisana w ramę o odmiennym kształcie.
Kolorystyka malowideł wykonana jest w dwóch gamach: w tonacji ciepłych brązów, czerwieni i oranży oraz chłodnej z przewagą błękitów, ciemnych zieleni i odrobiny żółcieni.
Sceny w skrzydle południowo-zachodnim:
- Jezus w Ogrodzie Oliwnym.
- Joab wbijający miecz w brzuch Amasy.
- Król Dawid błagający Boga o uzdrowienie syna. Dawid z koroną na głowie klęczy, trzymając prawą rękę na sercu, lewą lekko unosi. Przed nim na ziemi leży harfa i berło. Z nieba zstępuje anioł podając mu lewą ręką czaszkę a prawą miecz.
- Opowieść o Samsonie. Obecnie jest nieczytelna. Widoczna sygnatura artysty: M 1735.
- Mojżesz wyprowadzający wodę ze skały.
Sceny w skrzydle północno-zachodnim:
- Dotknięty chorobą Hiob. Z lewej strony widzimy główną siedzącą postać, w oddali pejzaż.
- Abraham wiodący Izaaka na górę Moria, by złożyć go w ofierze Bogu. W owalu postać mężczyzny i kroczącego za nim chłopca. W tle na horyzoncie góry lub las.
- Dwóch mężczyzn niosących kiść winogron z Ziemi Obiecanej.
- Opowieść o wdowie z Sarepty. W części centralnej przedstawienia postać kobiety niosącej dwa drągi, po lewej stronie stoi mężczyzna.
- Salomon budujący świątynię na górze Moria. W centrum ukazano mężczyznę niosącego drabinę. W tle po lewej stronie widać fragment budowli, na jej szczycie wyciąg, który właśnie podnosi ładunek do góry. U stóp budowli rozrzucone przedmioty (może narzędzia).
- Samson niosący drzwi – wrota miejskiej bramy – na szczyt góry naprzeciw Hebronu. Przedstawiono brodatego mężczyznę w ciemnym płaszczu niosącego na prawym ramieniu drzwi (z zarysem krzyża).
- Niezidentyfikowana. Być może „dotyczy kary za nieposłuszeństwo”. Przedstawiono tu osła ze spuszczoną głową i z dwoma tobołami na plecach; w tle pejzaż.
- Grupa postaci. Bardzo słabo widoczna, nieczytelna.
- Sprzedanie Józefa przez braci. Po prawej stronie widzimy trzech braci, przed nimi małego Józefa. Z lewej strony mężczyznę, za nim trzy wielbłądy.
- Nieczytelna, zachowały się fragmenty napisu, z których można odczytać „Genesis Cap XXXII v XXXVII”. Zarysy dwóch postaci, z których jedna z lewej strony trzyma przed sobą tkaninę.
- Brodaty mężczyzna w długiej sukni, niosący stelę. Jest to malarskie ujęcie proroctwa Ezechiela zapowiadającego zniszczenie ołtarzy, spustoszenie miast.
- Mojżesz z tablicami prawa. Brodaty mężczyzna w pofałdowanej szacie, trzyma w rękach dwie tablice: lewa tablica z przykazaniami od I-III, prawa IV-X. Stoi na skałach a z jego czoła wypływają dwa snopy promieni. W tle odległy pejzaż łąki i niebo.
- Sen Jakuba. Po prawej stronie kompozycji postać śpiącego pod drzewem Jakuba, głowa ułożona na kamieniu. Dwaj aniołowie wspinają się do nieba po drabinie stojącej pośrodku kompozycji.
- Ofiarowanie Samuela na służbę Bożą. Przedstawienie jest bardzo nieczytelne. Widać jedynie zarys postaci na tle pejzażu. Mężczyzna w biskupiej infule na głowie trzyma przed sobą jasną rozłożoną tkaninę.
Sceny w skrzydle południowo-wschodnim:
- Dwóch kapłanów niosących Arkę Przymierza. Nad Arką usytuowaną w centrum umieszczono słońce. Na drugim planie po lewej stronie panorama miasta.
- Nieczytelna, wyblakła, podpis również.
- Niewidoczna, gdyż przez środek przechodzą fragmenty zatynkowanych pęknięć. Można jednak dostrzec dwóch mężczyzn na tle krajobrazu, po prawej stronie na ziemi leży korona, widoczna sygnatura artysty: M1736.
- Arma Christi. Obecnie wyblakłe i częściowo zatynkowane malowidło jest w zasadzie nieczytelne. Na tle pejzażu umieszczono narzędzia Męki Pańskiej: u dołu owalny przedmiot korona cierniowa lub może gąbka, którą podano Jezusowi ocet. W centrum diagonalnie ułożony krzyż (fragmenty).
- Rachela przy studni nabierająca wodę. W tle pejzaż: drzewa, pagórki, niebo. U dołu po lewej stronie koryto a przy nim zwierzęta.
- Dwóch kapłanów przy ołtarzu. Fresk słabo czytelny, wyblakły, popękany, w dolnej partii częściowo pokryty tynkiem. Dwie męskie postaci na tle pejzażu. Z nieba spadają promienie słońca lub błyskawice.
- Dwóch mężczyzn. Pierwszy ma na głowie koronę i płaszcz na plecach, z drugiej postaci pozostał fragment korpusu i nieczytelny fragment twarzy. Mężczyźni stoją u drzwi wysokiej budowli. Poniżej fragment napisu: „n C, XXII”.
- Słabo czytelna. Mężczyzna klęczący pod drzewem. Być może jest to Jonasz pod usychającym bluszczem.
- Mojżesz przed faraonem. Obaj mężczyźni mają na głowach korony.
- Klęcząca postać. Twarz nieczytelna. Prawą rękę trzyma na sercu, lewą opiera o biodro. Klęczy pośrodku pola, na tle niespokojnego zachmurzonego nieba.
- Zabójstwo Abla przez Kaina. Kain pochylony nad leżącym ciałem Abla trzyma w lewym ręku przedmiot, którym zabił brata. W tle drzewa, wzniesienie na horyzoncie i zachmurzone niebo.
- Wąż miedziany na pustyni. Całość ukazana na pustkowiu na tle nieba.
- Kamienowanie Zachariasza. Pośrodku widzimy proroka osłaniającego się od ciosów zadawanych kamieniami rzucanymi przez dwóch mężczyzn, znajdujących się w lewej stronie fresku. Akcja toczy się na wyłożonym płytami dziedzińcu. Z tyłu wejście do świątyni wsparte filarami a w jego głębi ołtarz, na którym stoją kamienne stelle z przykazaniami.
Sceny w skrzydle południowo-zachodnim:
- Prorok Jonasz we wnętrzu ryby. Malowidło słabo widoczne, przedstawia postać Jonasza, do połowy zanurzoną w wodzie i w rybiej paszczy.
- Ludzki szkielet leżący na kamiennym katafalku lub w trumnie, z lewej strony mężczyzna, który trzyma wieko trumny lub płótno.
- Nieczytelna. Wyblakła i poklejona tynkiem. Przedstawiała martwego proroka, prawdopodobnie Nabota, który został niewinnie ukamienowany.
- Zmartwychwstały Jezus.
- Jezusa przedstawiona jako unosząca się w chwale nad grobem. Wokół Jego głowy nimb, w lewej dłoni trzyma chorągiew, prawą unosi w geście błogosławieństwa, przepasany perizonium. Na ziemi wokół grobu leży dwóch żołnierzy, trzeci klęczy. Dwóch z nich trzyma w rękach włócznie. Z lewej strony na ziemi leży odrzucony kamień, który zamykał grób.
- Nieczytelna. Najprawdopodobniej przedstawiała pusty grób i Chrystusa wstępującego do nieba.
Warto dodać, że poza wspomnianymi scenami w pasach oddzielających przęsła występują po trzy sceny obwiedzione ornamentami. Środkowe - położone centralnie - zawierają pejzaże, natomiast boczne ornamenty osób: pojedynczych lub w grupach wpisanych w pejzaż. Wszystkie freski są malowane brązami, czerwieniami i oranżami.
Ks. Paweł Śmierzchalski MIC