Święta Lipka
pawels
01/03/2010 18:44

Położona na pograniczu Warmii i Mazur Święta Lipka była i jest nadal znanym sanktuarium maryjnym oraz centrum pielgrzymkowym.

Czczone w zabytkowym kościele barokowym figura i obraz Matki Boskiej przyciągały pielgrzymów zarówno z terenów diecezji warmińskiej, jak również z całej Polski, a także z wielu krajów Europy zachodniej i wschodniej.

Początek kultu maryjnego sięga najprawdopodobniej XIV, a może nawet XIII wieku. Jednak o pielgrzymowaniu do Świętej Lipki można mówić dopiero od XV wieku. Od tego czasu czynna była już kaplica, z której wyrastała lipa. W okresie reformacji ewangelicy z okolic Kętrzyna zburzyli kaplicę i na tym samym miejscu pobudowali szubienicę, by była przestrogą dla tych, których pragnieniem było oddawanie czci Matce Bożej Świętolipskiej. Stan taki trwał 100 lat. W 1610 r. wspólna komisja rewizyjna, w skład której weszli przedstawiciele biskupa warmińskiego i księcia pruskiego, oznaczyła przebieg granicy nieopodal Świętej Lipki. W tym też czasie odnaleziono miejsce, gdzie stała wówczas kaplica.

 

 

Niebawem Stefan Sadorski, sekretarz królewski przekazał jezuitom były klasztor po augustianach w Reszlu, w którym utworzono kolegium i kaplicę. Fundator kilkakrotnie zmieniał treść aktu własnościowego. Po pewnym czasie przekazał Święta Lipkę kapitule warmińskiej. Decyzją z 18 sierpnia 1639 r. warmińska kapituła katedralna przekazała Świętą Lipkę jezuitom w opiekę, z zastrzeżeniem prawa własności i dalszej opieki.

Dość trudny okres nastał po kasacie zakonu jezuitów w 1773 r. Opiekę nad Świętą Lipką przejęło duchowieństwo diecezjalne. Stan taki trwał aż do 1932 r., kiedy jezuici ponownie wrócili do Świętej Lipki.

W roku 1930 do sanktuarium świętolipskiego przybyło 86 pielgrzymek. W sanktuarium wprowadzono nabożeństwa ekumeniczne dla wiernych Kościoła ewangelickiego i katolickiego. W tym sanktuarium chrześcijanie uczyli się wspólnie „pobożności od pierwszej chrześcijanki, Matki Pana, wpatrując się w Nią jako wzór wiary, posłuszeństwa Bogu, pokory i służby bliźniemu”.

Tradycja wspólnych modlitw zachowała się i w późniejszych latach. „Ermländisches Kirchenblatt” w 1938 r. odnotował: „ (…) w porannych godzinach Piotra i Pawła oraz nawiedzenia NMP stali corocznie pielgrzymi obydwu wyznań w cichym nabożeństwie, lub też ze śpiewem i świecami ofiarnymi przed cudownym obrazem ze Świętej Lipki”.

W latach powojennych ważnym wydarzeniem w dziejach sanktuarium świętolipskiego była koronacja obrazu Matki Bożej. W niedzielny poranek 11 sierpnia 1968 r. przy zgromadzonych kilkudziesięciu tysiącach wiernych ks. Prymas, kard. Stefan Wyszyński w obecności kilkudziesięciu biskupów ukoronował obraz Matki Bożej Świętolipskiej.

Dodatkową atrakcja dla turystów i pielgrzymów są przepiękne organy.


Nie są one duże, bo mają około 40 głosów. Zbudował je w latach 1719-1721 organmistrz Jan Josue Mosengel z Królewca. Na uwagę zasługuje kunsztownie wykonany prospekt organowy z ruchomymi figurkami, który jest dziełem tego samego twórcy. W czasie dwóch wojen światowych organy zostały poważnie zniszczone. W roku 1970 brat zakonny Waldemar Strzyżewski uruchomił nieczynne przez wiele lat figury. Koncerty organowe w okresie letnim ściągają zatem tysiące turystów i pielgrzymów.

Logowanie